Bugün biraz üzgün uyandım. Bilinçaltım neden böyle yapıyor anlamıyorum. Oysa ben ondan bana güzel rüyalar hazırlamasını istemiştim. Ama o, hep beni bekletecek şeyler gösteriyor bana. Yoksa beni mi sınıyor? Yine tuzağa mı düşeceksin, yoksa devam mı edeceksin mi diyor? Devam edeceğim tabii ki akıllım! Ne sandın...
Sanırsın İngiltere'deyiz. Havalar da bir atarlı giderli, puslu kapalı. Gün ışığı bulabildiği açıklıklardan yüzünü göstermeye çalışıyor ama bir cee eee'nin ötesine gidemiyor sanki. Güneş insanı canlandıran bir şey. Sanırım gece insanı olduğum yılların sonuna geldim. Artık gündüz insanı olacağım! Ama sen de yüzünü göstereceksin tamam mı güzelim, yani Güneş. Bana yüzünü göstermezsen eğer, ben de bilinçaltımın oyununa gelirim. Ama bir tur daha ebelemece oynamaya mecalim yok. Neden bu kadar yorgunum bilmiyorum. Oysa bir şey de yapmadım değil mi?
Üzgün uyansam da, yine de, sonrasında toparladım. Hatta anında toparladım. Rüyama güldüm geçtim ve itiraf etmek gerekirse bir süre yatakta uzanıp hayal kurdum. Bilinçaltım ne derse desin, ben bilinçüstümle başka bir rüya düşündüm. Sonra bu beni güldürdü. Belki de dış dünyada gördükleri değişince, içim de değişir değil mi? Bilinçüstümü kandırırsam, bilinçaltım da akıllı olur mu sence?
Bugün için bir kart seçtim kendime. Kupa asını verdi. Duygularla yapılan bir başlangıç. En azından bunun için güzel bir gün, diyebilirim sanırım. Dikkat etmem gereken şey için ise şeytan kartını verdi. Seni bekleten şeylere dikkat et. Ne manidar değil mi? Tam olarak böyle değil ama takıntılarımızı, saplantılarımızı, bağımlılık ve kötü alışkanlıklarımızı simgeler bu kart. Bu şeyler bizi... bekletir!
Bir de bazen bazı şeylere çok sinirleniyorum. Kendi halimde kendi kendime dururken bile bu bazı şeyler beni gelip buluyor ve durduk yere sinirleniyorum. Sonra sinirlendiğim için sinirleniyorum. İnsanlar neden bu kadar pişkin acaba? Neden kimse ufacık bir adım bile atmazken hep benden bir şeyler bekleme çabasındalar acaba? Bir de kendileri küçük hesaplar düşünen insanlar neden sanki ben de bunu düşünecek kadar zaman harcıyormuşum yanılgısına kapılıyorlar acaba? Hiç merak etmediğim ama bazen ben öylece kendi halimdeyken bile beni gelip bulan sorular... Sonra da sinirlenince sinirlenmiş oluyorum. Bakın şu işe... Ne tuhaf, değil mi? Değil.
:)
uzun uzun şarkı aramadım ama güzel havaya sokar.
Kalp kalbe karşı demiştin değil mi? İnan bana ben de artık ay değil güneş kızıyım diyerek bulunan tüm profillerimi daha aydınlık hale getirdim bugün. Kışı sevdiğimi söylerim ya, yine severim ama artık ilkbahar, yaz sanki ruhuma daha çok dokunuyor gibi. Bak şimdi ben de şaşırdım!
YanıtlaSilBeyni kandırabiliyormuşuz. Mesela birine sahte güldüğünde beynin gerçekten güldüğünü zannedip dopamin, serotonin salgılıyormuş. BBilinçaltı biraz daha zor. Ama güzel düşünmeye çalışarak biraz zorlayabiliriz belki de...? :)
Son paragrafında da aynı-ydık. Benim biraz daha aşırıydı durumlar. Sinir krizi ve panik atak geçiriyordum ama artık geride kaldı o günler, yani öyle umuyorum. Artık sadece olanları kabul etmeyi, insanların düşüncelerini/yaptıklarını boş verip onları da öyle kabul edip, sinir ediyorlarsa beni hayatlarından çıkmayı öğrendim. Hoş karşılamadığım soruları da he deyip geçiyorum genelde, geçilebilcek derecedeyse tabii. Her durumda olmayabiliyor ama olabildiğince kontrol altında olmaya çalışıyorum. Çünkü geçmişi düşününce bu kadar stres yapmaya değer miymiş , zamanımı bunları düşünerek geçirmek değer miydi diyorum cevap hayır. gelecekte de aynı şeyler olmasın diye işte... Sana da bol sabır ve sükunet diliyorum. :)
Ben de bir yerden sonra güneşli havaları sever oldum. Mevsimlerden sonuncu bahar favorimdi, sonra yavaşça yerini ilki aldı. Ve işte son olarak da pek kıymetlim gecenin yerini gündüz alıyor. Tuhaf. :) (yine de gecenin yeri ayrı :).
SilEvet evet, daha iyi hissetmek için gülme olayını biliyorum. Deneyeceğim. :)
Bende de benzer şeyler var. :( Yani o noktaya kendi kendime gelmiyorum elbette ama geldikten sonra da ''suçlu'' oluyorum. Neyse kimseyi de suçlamayacağım, sonuçta buna izin veren de benim. Hiçbir şey için bunu yaşamama değmez gerçekten.
Yorumun için çok teşekkür ederim. Böyle benzer şeyler düşünmemiz çok hoş denk geldi. Ben bahsettiğim yazıyı yazarken biraz farklı yerlere kaydım ve başta düşündüğümden apayrı bir yazı çıktı ama senin yazını ilk gördüğümde çok şaşırmıştım. Çok çok benzer şeyler düşünmüştüm. Dediğin gibi ortak noktalarımız var. Özellikle de doğayla ilgili konularda sevgimiz benzer, belki ondandır. Çoook sevgiler.
bu yazında çok neşelendim :) tarotçusun tabiii :) gece insanı sanat filmi izler gündüz insanı romantik komedi izler gibi oluyor düşününce :) gececi depresyona girer travmalar geçirir gündüz insanı ise hafiftir gibi :) gündüz insanı olmak daha hoş :) ama gececi olup gündüze geçerse insan gececiler onu küçük görür hihihi :)
YanıtlaSilTarotu da her işim gibi yarım yamalak yapıyorum, başarılı bir cadı değilim yani :) Evet gececilik havalı ama ne yapalım :)
Sil